η ζωή ειναι γεμάτη εκπλήξεις, άλλοτε γλυκές και άλλοτε πικρές...αυτην την περίοδο βιώνω μερικές απο τις πιο πικρες στιγμές της ζωής μου.....προσπαθω να μαζεψω τα κομμάτια μου και να γινω πάλι ένα τεύχος- άνθρωπος γιατί όταν εγώ κοιμόμουνα, κάποιοι με διαμελίζανε.....σας διαβάζω και σας παρακολουθώ καθημερινά, απλά δεν έχω τη δύναμη και το κουράγιο να ανοίξω ακόμα την ψυχή μου...είναι όλα πολύ νωπά ακόμα...
Λίγο χρόνο ακόμα θέλω και θα το ξεπεράσω....λίγο χρόνο ακόμα....
Wednesday, September 05, 2007
Friday, June 15, 2007
...όσο ζω, μαθαίνω....
- Τι κάνεις Αναστασία?
- Τι να κάνω φιλενάδα,οσο ζω, μαθαίνω...
- Τι έγινε Αναστασία, δε σε βλέπω καλά
- Τελειώσαμε με τον Κωνσταντίνο, τελειώσαμε μια και καλή.
- Τι λές ρε? Αφού τον επόμενο μήνα θα μετακομίζατε μαζι στην Αθήνα για να ζήσετε εκει για πάντα ...αφου 2 μέρες πριν ήταν εδώ και πίναμε και τραγουδούσαμε όλοι μαζί και σχεδιάζατε την νέα σας ζωή. Τι έγινε 2 μέρες μετά?
- Τι να γίνει...ανατράπηκαν όλα...7 χρόνια απο τη ζωή μου χαθήκανε για πάντα, αυτό έγινε. Δε θέλει λέει να παντρευτεί, δεν θα του ορίσει κανείς λέει χρονοδιάγραμμα πότε θα με παντρευτεί και ίσως θα έπρεπε να το σκεφτούμε ξανά για το αν θα πρεπει να αφήσω τη ζωή μου για να κατέβω στην Αθήνα μαζι του γιατι αυτά δεν ειναι αστεία πράγματα.
- και? πότε έγιναν όλα αυτά?
- Την επόμενη μέρα που έφυγε από το σουκου που είχε έρθει εδώ.Μου τα είπε από το τηλέφωνο. Να κατέβω λέει αν θέλω αλλά αυτό δε σημαίνει αυτόματα, γάμο, παιδιά και όλα αυτά αμέσως....αν και εφόσον τότε το συζητάμε.
- Και τι θα κάνεις?
- Οχι τι θα κάνω, τι έκανα να ρωτάς. Αμέσως μόλις κλείσαμε το τηλεφωνο, ανακοίνωσα στου γονεις μου ότι χωρίζουμε, πήρα τους φίλους μας, το σπιτονυκοκοίρη για να του πω ότι ξενοικιάζουμε το σπίτι και εσένα για να φέρεις κούτες για να πακετάρουμε τα ρουχα του και τα πράγματα του, να τα στείλω αύριο κιόλας να ησυχάσω και να συνεχίσω τη ζωη μου.
- Ρε...μήπως βιάστηκες να τα κάνεις όλα αυτα? Στη μισή ώρα που κλείσατε το τηλέφωνο, τα έκανες όλα αυτα? Δεν θά έπρεπε να βρεθείτε απο κοντά, να μιλήσετε ..μπορει να ήταν μια μαλακία της στιγμής, να αγχώθηκε και τελικα να μιλήσετε και όλα καλά..στο κάτω κάτω τι σε νοιάζει εσένα ο γάμος αμέσως? Εσυ δεν μου έλεγες ότι δεν σε νόιάζουν αυτά και στην τελική μπορει να μη σου αρεσει στην Αθηνα και να γυρίσεις πάλι πίσω?
- Και τι ειμαι ρε να κατέβω κάτω ανύπαντρη? καμιά του δρόμου?
- Πλάκα κάνεις...από πότε σκέφτεσαι εσύ έτσι ρε?
- Τέλος δεν ακούω τίποτα....δεν θα σπαταλήσω ουτε ένα λεπτό παραπάνω μαζί του...7 χρόνια ήταν αρκετά...σε περιμένω το απόγευμα να τον πακετάρουμε...
Ο Κωνσταντίνος πακεταρίστηκε και δεν έμεινε τίποτα να θυμίζει την παρουσία του.
Το σπίτι ξενοικιάστηκε με συνοπτικες διαδικασίες.
Ο Κωνσταντίνος μια ώρα μετά την ανακοίνωση της Αναστασίας σε όλον τον κόσμο για το χωρισμό τους και έως και σήμερα, 10 μέρες μετά...προσπαθεί να επικοινωνήσει με σταθερά και κινητά με την Αναστασία. Εκείνη βλέπει το νούμερο του και δεν του απανταει. Του απάντησε μόνο στην πρώτη του απόπειρα για να του πει ότι το έχει πει παντου και οτι του απαγορευει να πατησει το πόδι του στην πόλη μας και θα του στειλει τα πράγματα του. Αυτος έμεινε άναυδος και της ειπε..οτι βιάστηκε πολύ και απλά ένα τηλεφώνημα ήταν ..και ....και ...και ....Η Αναστασία απλά του έκλεισε το τηλέφωνο και ταυτόχρονα έκλεισε και το βιβλίο της κοινής τους ζωής.
Η Αναστασία έχει ξεκινήσει τη νέα της ζωή.
Ο Κωνσταντίνος ακόμα δεν έχει καταλάβει τίποτα.
- Τι να κάνω φιλενάδα,οσο ζω, μαθαίνω...
- Τι έγινε Αναστασία, δε σε βλέπω καλά
- Τελειώσαμε με τον Κωνσταντίνο, τελειώσαμε μια και καλή.
- Τι λές ρε? Αφού τον επόμενο μήνα θα μετακομίζατε μαζι στην Αθήνα για να ζήσετε εκει για πάντα ...αφου 2 μέρες πριν ήταν εδώ και πίναμε και τραγουδούσαμε όλοι μαζί και σχεδιάζατε την νέα σας ζωή. Τι έγινε 2 μέρες μετά?
- Τι να γίνει...ανατράπηκαν όλα...7 χρόνια απο τη ζωή μου χαθήκανε για πάντα, αυτό έγινε. Δε θέλει λέει να παντρευτεί, δεν θα του ορίσει κανείς λέει χρονοδιάγραμμα πότε θα με παντρευτεί και ίσως θα έπρεπε να το σκεφτούμε ξανά για το αν θα πρεπει να αφήσω τη ζωή μου για να κατέβω στην Αθήνα μαζι του γιατι αυτά δεν ειναι αστεία πράγματα.
- και? πότε έγιναν όλα αυτά?
- Την επόμενη μέρα που έφυγε από το σουκου που είχε έρθει εδώ.Μου τα είπε από το τηλέφωνο. Να κατέβω λέει αν θέλω αλλά αυτό δε σημαίνει αυτόματα, γάμο, παιδιά και όλα αυτά αμέσως....αν και εφόσον τότε το συζητάμε.
- Και τι θα κάνεις?
- Οχι τι θα κάνω, τι έκανα να ρωτάς. Αμέσως μόλις κλείσαμε το τηλεφωνο, ανακοίνωσα στου γονεις μου ότι χωρίζουμε, πήρα τους φίλους μας, το σπιτονυκοκοίρη για να του πω ότι ξενοικιάζουμε το σπίτι και εσένα για να φέρεις κούτες για να πακετάρουμε τα ρουχα του και τα πράγματα του, να τα στείλω αύριο κιόλας να ησυχάσω και να συνεχίσω τη ζωη μου.
- Ρε...μήπως βιάστηκες να τα κάνεις όλα αυτα? Στη μισή ώρα που κλείσατε το τηλέφωνο, τα έκανες όλα αυτα? Δεν θά έπρεπε να βρεθείτε απο κοντά, να μιλήσετε ..μπορει να ήταν μια μαλακία της στιγμής, να αγχώθηκε και τελικα να μιλήσετε και όλα καλά..στο κάτω κάτω τι σε νοιάζει εσένα ο γάμος αμέσως? Εσυ δεν μου έλεγες ότι δεν σε νόιάζουν αυτά και στην τελική μπορει να μη σου αρεσει στην Αθηνα και να γυρίσεις πάλι πίσω?
- Και τι ειμαι ρε να κατέβω κάτω ανύπαντρη? καμιά του δρόμου?
- Πλάκα κάνεις...από πότε σκέφτεσαι εσύ έτσι ρε?
- Τέλος δεν ακούω τίποτα....δεν θα σπαταλήσω ουτε ένα λεπτό παραπάνω μαζί του...7 χρόνια ήταν αρκετά...σε περιμένω το απόγευμα να τον πακετάρουμε...
Ο Κωνσταντίνος πακεταρίστηκε και δεν έμεινε τίποτα να θυμίζει την παρουσία του.
Το σπίτι ξενοικιάστηκε με συνοπτικες διαδικασίες.
Ο Κωνσταντίνος μια ώρα μετά την ανακοίνωση της Αναστασίας σε όλον τον κόσμο για το χωρισμό τους και έως και σήμερα, 10 μέρες μετά...προσπαθεί να επικοινωνήσει με σταθερά και κινητά με την Αναστασία. Εκείνη βλέπει το νούμερο του και δεν του απανταει. Του απάντησε μόνο στην πρώτη του απόπειρα για να του πει ότι το έχει πει παντου και οτι του απαγορευει να πατησει το πόδι του στην πόλη μας και θα του στειλει τα πράγματα του. Αυτος έμεινε άναυδος και της ειπε..οτι βιάστηκε πολύ και απλά ένα τηλεφώνημα ήταν ..και ....και ...και ....Η Αναστασία απλά του έκλεισε το τηλέφωνο και ταυτόχρονα έκλεισε και το βιβλίο της κοινής τους ζωής.
Η Αναστασία έχει ξεκινήσει τη νέα της ζωή.
Ο Κωνσταντίνος ακόμα δεν έχει καταλάβει τίποτα.
Monday, June 04, 2007
Η μικρή Λυδία
Η μικρή Λυδία
Δευτέρα, 4 Ιούνιος 2007
Η μικρή Λυδία!
Είναι 3 ετών! Παλεύει με τον καρκίνο σαν ίσος προς ίσο και ακόμα πιο γενναία! Ισως κάποιοι από εσάς την έχετε συνάντήσει στην μπλογκόσφαιρα. Εγώ τη συνάντησα σήμερα....στης Αμαλίας....Η Λυδία είναι η ευκαιρία μας.....ειναι η ευκαίρία μας να προχωρήσουμε παραπάνω απο μπάνερς, βίντεο, αποχαιρετισμούς, είναι η ευκαιρία μας να κάνουμε πράξη την παρακαταθήκη που μας άφησε η Αμαλία! Θυμάστε την αδυναμία της στα μικρά παιδάκια...είναι η ευκαιρία μας.
Ας βοηθήσουμε όλοι μαζί τους γονείς της να την κρατήσουν κοντά τους!
Ας τους ρωτήσουμε τι χρειάζονται και τι πρέπει να αγωνιστούμε για να παρακάμψουμε, ποια ειναι αυτά τα εμπόδια που πρέπει να βγάλουμε από το δρόμο τους!
Ας το κάνουμε όλοι μαζί παιδιά! Ας το κάνουμε σήμερα! Όλοι μαζί !
http://lydia-tigria.blogspot.com
Δηλώστε παρόν και ελάτε να σχεδιάσουμε όλοι μαζί τη σωτηρία της Λυδίας!
Δευτέρα, 4 Ιούνιος 2007
Η μικρή Λυδία!
Είναι 3 ετών! Παλεύει με τον καρκίνο σαν ίσος προς ίσο και ακόμα πιο γενναία! Ισως κάποιοι από εσάς την έχετε συνάντήσει στην μπλογκόσφαιρα. Εγώ τη συνάντησα σήμερα....στης Αμαλίας....Η Λυδία είναι η ευκαιρία μας.....ειναι η ευκαίρία μας να προχωρήσουμε παραπάνω απο μπάνερς, βίντεο, αποχαιρετισμούς, είναι η ευκαιρία μας να κάνουμε πράξη την παρακαταθήκη που μας άφησε η Αμαλία! Θυμάστε την αδυναμία της στα μικρά παιδάκια...είναι η ευκαιρία μας.
Ας βοηθήσουμε όλοι μαζί τους γονείς της να την κρατήσουν κοντά τους!
Ας τους ρωτήσουμε τι χρειάζονται και τι πρέπει να αγωνιστούμε για να παρακάμψουμε, ποια ειναι αυτά τα εμπόδια που πρέπει να βγάλουμε από το δρόμο τους!
Ας το κάνουμε όλοι μαζί παιδιά! Ας το κάνουμε σήμερα! Όλοι μαζί !
http://lydia-tigria.blogspot.com
Δηλώστε παρόν και ελάτε να σχεδιάσουμε όλοι μαζί τη σωτηρία της Λυδίας!
Friday, June 01, 2007
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑ..
«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του.»(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)
«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...» (Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)
Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.
Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.
Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο.
Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.
«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)
Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ: «Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας.»
Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:
* ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ
*ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ
*ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ
*ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.
*ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.
*ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ
*ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ
*ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.
Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων (Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ
Thursday, May 10, 2007
απάντηση στο ερωτηματολόγιο της Ζυγίνας
απάντηση στο ερωτηματολόγιο της Ζυγίνας
Στα σοβαρά....
1. Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι;
Να ξυπνάω το πρωι, να πίνω εναν καφέ με το γιο μου να παιζει τριγύρω μου.
2. Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
το καταραμένο ξυπνητήρι του κινητου
3. Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;
δυστυχως δεν θυμάμαι πια....Ισως να ήταν ο Λαζόπουλος
4. Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι;
απαιτητική!
5. Το βασικό ελάττωμά σας;
δεν έχω καθόλου υπομονή.
6. Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;
σε αυτά που τα αποτελέσματα τους ανατρέπονται.
7. Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;
με την Μπουμπουλίνα:)
8. Ποιοι είναι οι ήρωές σας σήμερα;
δεν έχω πια.
9. Το αγαπημένο σας ταξίδι;
Τεργέστη - Ιταλία
10. Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
πολλοί, πάρα πολλοί, Έλληνες και ξένοι. Δεν έχω ξεχωρίσει ιδιαίτερα κανέναν.
11. Ποια αρετή προτιμάτε σε έναν άντρα;
τον ανδρισμό!
12. … και σε μια γυναίκα
την περηφάνεια!
13. Ο αγαπημένος σας συνθέτης;
δεν έχω ιδιαίτερη προτίμηση σε κανέναν ειδικά.
14. Το τραγούδι που σφυρίζετε κάνοντας ντους;
"θα σπάσω κούπες για τα λόγια που'πες"
15. Το βιβλίο που σας σημάδεψε
"Το τρένο με τις φράουλες¨" Καστανιώτης. Ηταν το πρωτο μου ενήλικο βιβλίο σε ηλικία 15 ετών και με τρόμαξε
"Τα γοργόφτερα γλαράκια" το πρώτο βιβλίο που μου έκαναν δώτο οι γονεις μου σε ηλικία 7 ετών
16. Η ταινία που σας σημάδεψε;
"Ο δικηγόρος του διαβόλου" ¨ηθελα να φύγω τρέχοντας απο το σινεμά.
17. Ο αγαπημένος σας ζωγράφος;
Klimt
18. Το αγαπημένο σας χρώμα;
μαυρο
19. Ποια θεωρείτε ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σας;
το γιο μου και μόνο αυτον!
20. Το αγαπημένο σας ποτό;
martini
21. Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;
για όλους αυτούς που έχω αφήσει στη ζωή μου να με εκμεταλευτούν και ενώ το καταλάβαινα συνειδητά το άφηνα να συνεχίζεται.
22. Τι απεχθάνεστε περισσότερο απ’ όλα;
Το ψέμμα και την κοροιδία.
23. Όταν δεν γράφετε, ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
διαβάζω και γενικά ρεμβάζω.
24. Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
μην πάθει κάτι ο γιος μου.
25. Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;
οταν δεν έχω άλλη επιλογη.
26. Ποιο είναι το μότο σας;
Μη δώσει ο Θεος στον άνθρωπο όσα μπορει να αντέξει!
27. Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;
Στον ύπνο μου.
28. Εάν συνέβαινε να συναντήσετε τον Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;
Οτι με συγχωρεί για όλα όσα έκανα και όλα όσα παρέλειψα να κάνω!
29. Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό;
ταραχή και τρικυμία!
...ή στα αστεία....
1. Πετάει ο γάιδαρος;
υπο προυποθέσεις και εφόσον έχεις κερδίσει το τζόκερ, ναι!
2. Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
συνεχίζει να ειναι το καταραμένο ξυπνήτήρι του κινητου
3. Η μεγαλύτερη μαλακία που έχετε πει σε κάποιον και την έχει πιστέψει;
ναι καταλαβαίνω...οτι αναγκάστηκες να με κοροιδεύεις επι 3 χρόνια!
4. Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι;
η πολυλογία μου, μιλάω συνεχώς
5. Το βασικό ελάττωμά σας;
λεω κατι 10 φορες στον ιδιο άνθρωπο για να πειστώ οτι το έχει καταλάβει.
6. Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;
χμ...... σε αυτά που μπορώ να κάνω undo
7. Ποια είναι η πρωτεύουσα του Λιχτενστάιν;
το Λιχτενστάιν
8. Ποιοι είναι οι ήρωές σας σήμερα;
ο μικυ και ο ντόναλντ. Αυτοι έμειναν μονο καθαροί!
9. Το αγαπημένο σας ταξίδι;
στον κόσμο μου
10. Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς ;
ο αγαπημένος μου συγγραφέας ειναι ο Καβάφης?! που είπε και η Αντζελα
11. Αγαπημένη ταινία;
ο ηλίθιος και ο πανηλίθιος: τη ζω καθε μερα αυτην την ταινία με πολλους τριγύρω μου να διεκδικούν τους πρωταγωνιστικούς ρόλους
12. Αγαπημένη trashιά;
So you think you can dance.
13. Χειρότερο τραγούδι όλων των εποχών;
Που σουνα μωρο μου χθες που σε πηρα 8 φορες και δεν ησουνα εκει,είχα παει λαικη.
14. Τι νοσταλγείτε πιο πολύ απ’ όλα;
τα παιδικα μου χρόνια
15. Κανένα σοκαριστικό μυστικό έχετε;
ουυυυ...ποοοολλλααααα
16. Μόνο αυτό; Ποιο;
πολλά είπαμε......
17. Που αναφέρεται ο Βαν Γκογκ ως Βαν Νταμ;
χμ...συγνωμη με πιάσατε αδιάβαστη...αν και έχω διαβάσει τόσο Καβάφη στη ζωή μου. Ελπίζω να μη βιαστείτε να με κακοχαρακτηρίσετε....ελα καλε κυρία...δώσε μου άλλη μια ευκαιρία...αλλη μια ερώτηση γνώσης ...σε παρακαλώ...
18. Το αγαπημένο σας πτηνό;
κοτα! Τις συναντάω καθε μερα γυρω μου. Στο τέλος τι να κάνεις...τις αγαπάς.
19. Αγαπημένος τρόπος θανάτου;
απο γέλιο
20. Το αγαπημένο σας ποτό;
το μαρτίνι δεν ήταν αρκετά αστείο ε?
21. Το αγαπημένο σας φαγητό;
α...ειναι πολύ δυσκολο και απαιτεί ιδιαίτερες μαγειρικές ικανότητες.
Μπριζόλες με πατάτες.
22. Τι απεχθάνεστε περισσότερο απ’ όλα;
τη βλακεία
23. Όταν δεν γράφετε, ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
μα τι άλλο...διαβάζω Καβάφη ( το συγγραφέα που λέγαμε...)
24. Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
η βλακεία
25. Μεγαλύτερο ψέμα;
η φράση: μην υποτιμάς τη νοημοσύνη μου
26. Ποιο είναι το μότο σας;
Οι ηλίθιοι είναι αήττητοι!
27. Πώς θα επιθυμούσατε να ζήσετε;
όπως οι περισσότεροι απο αυτους που συναντώ στη ζωή μου: Εις βάρος των άλλων!
28. Εάν συνέβαινε να συναντήσετε τον Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;
Θεέ μου ήμαρτον, πως μας ανέχεσαι!
29. Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό;
σε μια κατάσταση μόνιμης βλακείας και αποχαύνωσης! draft
Στα σοβαρά....
1. Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι;
Να ξυπνάω το πρωι, να πίνω εναν καφέ με το γιο μου να παιζει τριγύρω μου.
2. Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
το καταραμένο ξυπνητήρι του κινητου
3. Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;
δυστυχως δεν θυμάμαι πια....Ισως να ήταν ο Λαζόπουλος
4. Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι;
απαιτητική!
5. Το βασικό ελάττωμά σας;
δεν έχω καθόλου υπομονή.
6. Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;
σε αυτά που τα αποτελέσματα τους ανατρέπονται.
7. Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;
με την Μπουμπουλίνα:)
8. Ποιοι είναι οι ήρωές σας σήμερα;
δεν έχω πια.
9. Το αγαπημένο σας ταξίδι;
Τεργέστη - Ιταλία
10. Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
πολλοί, πάρα πολλοί, Έλληνες και ξένοι. Δεν έχω ξεχωρίσει ιδιαίτερα κανέναν.
11. Ποια αρετή προτιμάτε σε έναν άντρα;
τον ανδρισμό!
12. … και σε μια γυναίκα
την περηφάνεια!
13. Ο αγαπημένος σας συνθέτης;
δεν έχω ιδιαίτερη προτίμηση σε κανέναν ειδικά.
14. Το τραγούδι που σφυρίζετε κάνοντας ντους;
"θα σπάσω κούπες για τα λόγια που'πες"
15. Το βιβλίο που σας σημάδεψε
"Το τρένο με τις φράουλες¨" Καστανιώτης. Ηταν το πρωτο μου ενήλικο βιβλίο σε ηλικία 15 ετών και με τρόμαξε
"Τα γοργόφτερα γλαράκια" το πρώτο βιβλίο που μου έκαναν δώτο οι γονεις μου σε ηλικία 7 ετών
16. Η ταινία που σας σημάδεψε;
"Ο δικηγόρος του διαβόλου" ¨ηθελα να φύγω τρέχοντας απο το σινεμά.
17. Ο αγαπημένος σας ζωγράφος;
Klimt
18. Το αγαπημένο σας χρώμα;
μαυρο
19. Ποια θεωρείτε ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σας;
το γιο μου και μόνο αυτον!
20. Το αγαπημένο σας ποτό;
martini
21. Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;
για όλους αυτούς που έχω αφήσει στη ζωή μου να με εκμεταλευτούν και ενώ το καταλάβαινα συνειδητά το άφηνα να συνεχίζεται.
22. Τι απεχθάνεστε περισσότερο απ’ όλα;
Το ψέμμα και την κοροιδία.
23. Όταν δεν γράφετε, ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
διαβάζω και γενικά ρεμβάζω.
24. Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
μην πάθει κάτι ο γιος μου.
25. Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;
οταν δεν έχω άλλη επιλογη.
26. Ποιο είναι το μότο σας;
Μη δώσει ο Θεος στον άνθρωπο όσα μπορει να αντέξει!
27. Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;
Στον ύπνο μου.
28. Εάν συνέβαινε να συναντήσετε τον Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;
Οτι με συγχωρεί για όλα όσα έκανα και όλα όσα παρέλειψα να κάνω!
29. Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό;
ταραχή και τρικυμία!
...ή στα αστεία....
1. Πετάει ο γάιδαρος;
υπο προυποθέσεις και εφόσον έχεις κερδίσει το τζόκερ, ναι!
2. Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
συνεχίζει να ειναι το καταραμένο ξυπνήτήρι του κινητου
3. Η μεγαλύτερη μαλακία που έχετε πει σε κάποιον και την έχει πιστέψει;
ναι καταλαβαίνω...οτι αναγκάστηκες να με κοροιδεύεις επι 3 χρόνια!
4. Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι;
η πολυλογία μου, μιλάω συνεχώς
5. Το βασικό ελάττωμά σας;
λεω κατι 10 φορες στον ιδιο άνθρωπο για να πειστώ οτι το έχει καταλάβει.
6. Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;
χμ...... σε αυτά που μπορώ να κάνω undo
7. Ποια είναι η πρωτεύουσα του Λιχτενστάιν;
το Λιχτενστάιν
8. Ποιοι είναι οι ήρωές σας σήμερα;
ο μικυ και ο ντόναλντ. Αυτοι έμειναν μονο καθαροί!
9. Το αγαπημένο σας ταξίδι;
στον κόσμο μου
10. Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς ;
ο αγαπημένος μου συγγραφέας ειναι ο Καβάφης?! που είπε και η Αντζελα
11. Αγαπημένη ταινία;
ο ηλίθιος και ο πανηλίθιος: τη ζω καθε μερα αυτην την ταινία με πολλους τριγύρω μου να διεκδικούν τους πρωταγωνιστικούς ρόλους
12. Αγαπημένη trashιά;
So you think you can dance.
13. Χειρότερο τραγούδι όλων των εποχών;
Που σουνα μωρο μου χθες που σε πηρα 8 φορες και δεν ησουνα εκει,είχα παει λαικη.
14. Τι νοσταλγείτε πιο πολύ απ’ όλα;
τα παιδικα μου χρόνια
15. Κανένα σοκαριστικό μυστικό έχετε;
ουυυυ...ποοοολλλααααα
16. Μόνο αυτό; Ποιο;
πολλά είπαμε......
17. Που αναφέρεται ο Βαν Γκογκ ως Βαν Νταμ;
χμ...συγνωμη με πιάσατε αδιάβαστη...αν και έχω διαβάσει τόσο Καβάφη στη ζωή μου. Ελπίζω να μη βιαστείτε να με κακοχαρακτηρίσετε....ελα καλε κυρία...δώσε μου άλλη μια ευκαιρία...αλλη μια ερώτηση γνώσης ...σε παρακαλώ...
18. Το αγαπημένο σας πτηνό;
κοτα! Τις συναντάω καθε μερα γυρω μου. Στο τέλος τι να κάνεις...τις αγαπάς.
19. Αγαπημένος τρόπος θανάτου;
απο γέλιο
20. Το αγαπημένο σας ποτό;
το μαρτίνι δεν ήταν αρκετά αστείο ε?
21. Το αγαπημένο σας φαγητό;
α...ειναι πολύ δυσκολο και απαιτεί ιδιαίτερες μαγειρικές ικανότητες.
Μπριζόλες με πατάτες.
22. Τι απεχθάνεστε περισσότερο απ’ όλα;
τη βλακεία
23. Όταν δεν γράφετε, ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
μα τι άλλο...διαβάζω Καβάφη ( το συγγραφέα που λέγαμε...)
24. Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
η βλακεία
25. Μεγαλύτερο ψέμα;
η φράση: μην υποτιμάς τη νοημοσύνη μου
26. Ποιο είναι το μότο σας;
Οι ηλίθιοι είναι αήττητοι!
27. Πώς θα επιθυμούσατε να ζήσετε;
όπως οι περισσότεροι απο αυτους που συναντώ στη ζωή μου: Εις βάρος των άλλων!
28. Εάν συνέβαινε να συναντήσετε τον Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;
Θεέ μου ήμαρτον, πως μας ανέχεσαι!
29. Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό;
σε μια κατάσταση μόνιμης βλακείας και αποχαύνωσης! draft
Wednesday, May 09, 2007
η διατροφή , το διαζύγιο, το παιδί, ο πολιτισμός και άλλα τέτοια χαριτωμένα
"Ειναι πάντως βρε παιδί μου αυτοί οι ξένοι και ιδιαίτερα οι γερμανοτραφείς άλλο πράγμα...άλλοι άνθρωποι, πολιτισμένοι, γαλαντόμοι, όχι σαν τους δικους μας τους Ελληνάρες...." έχω ακούσει κατα καιρούς από διάφορα στόματα.....
Ναι ....ναι ....βιάζονται να συμφωνήσουν όσοι ακουν τις παραπάνω δηλώσεις....
Μάλιστα! λέω εγώ!
Γαλαντόμος, πολιτισμένος αυστριακός πρώην σύζυγος, μεγαλωμένος με νταντάδες, με γαλλικά και πιάνο, και γενικά μη στάξει και μη βρέξει, μετρουσε 3 ωρες εργασίας στα 30 του χρόνια, παντρευτηκε, έκανε εναν γιο και χώρισε με ελληνίδα κυρία, μεγαλωμένη οχι μη στάξει και μη βρέξει, που στα 30 της μετρούσε 10 χρόνια εργασίας!
Το αποτέλεσμα ειναι ο γαλαντόμος κύριος να έχει την απαίτηση να μεγαλώνει ο γιος του με 150 Ε το μήνα απο τη μεριά του. Δεν θεωρεί σημαντικό ο γιος του να μάθει γερμανικά αν και οι γονεις του δεν μιλάν γρι ελληνικα! Και επίσης θεωρεί οτι η σχέση της μητέρας με το παιδί της ειναι 3 ώρες την ημέρα (μετά τη δουλειά της) και όλο αυτό φυσίκά δεν ειναι τίποτα φοβερό και τρομερο αλλά απλά μια τρίωρη απασχόληση!
Επισης έχει ζητήσει για τις 2 μερες το μηνα που έχει το παιδί να αφαιρείται το ανάλογο ημερήσιο κόστος από το σύνολο της διατροφής!
Ο δικηγόρος του δε, κατόπιν εντολής δικής του, ζήτησε να γίνει έλεγχος του φροντιστηρίου γερμανικών που θελει να στείλει η μητέρα το παιδί, γιατι φοβάται οτι μπορεί να παραείναι καλό, οπότε οπως καταλαβαίνουμε όλοι ...υπάρχει πρόβλημα!
Αυτά και άλλο πολλά....στο επόμενο επεισόδιο!
Αντε βρε και εις ανώτερα !
Ναι ....ναι ....βιάζονται να συμφωνήσουν όσοι ακουν τις παραπάνω δηλώσεις....
Μάλιστα! λέω εγώ!
Γαλαντόμος, πολιτισμένος αυστριακός πρώην σύζυγος, μεγαλωμένος με νταντάδες, με γαλλικά και πιάνο, και γενικά μη στάξει και μη βρέξει, μετρουσε 3 ωρες εργασίας στα 30 του χρόνια, παντρευτηκε, έκανε εναν γιο και χώρισε με ελληνίδα κυρία, μεγαλωμένη οχι μη στάξει και μη βρέξει, που στα 30 της μετρούσε 10 χρόνια εργασίας!
Το αποτέλεσμα ειναι ο γαλαντόμος κύριος να έχει την απαίτηση να μεγαλώνει ο γιος του με 150 Ε το μήνα απο τη μεριά του. Δεν θεωρεί σημαντικό ο γιος του να μάθει γερμανικά αν και οι γονεις του δεν μιλάν γρι ελληνικα! Και επίσης θεωρεί οτι η σχέση της μητέρας με το παιδί της ειναι 3 ώρες την ημέρα (μετά τη δουλειά της) και όλο αυτό φυσίκά δεν ειναι τίποτα φοβερό και τρομερο αλλά απλά μια τρίωρη απασχόληση!
Επισης έχει ζητήσει για τις 2 μερες το μηνα που έχει το παιδί να αφαιρείται το ανάλογο ημερήσιο κόστος από το σύνολο της διατροφής!
Ο δικηγόρος του δε, κατόπιν εντολής δικής του, ζήτησε να γίνει έλεγχος του φροντιστηρίου γερμανικών που θελει να στείλει η μητέρα το παιδί, γιατι φοβάται οτι μπορεί να παραείναι καλό, οπότε οπως καταλαβαίνουμε όλοι ...υπάρχει πρόβλημα!
Αυτά και άλλο πολλά....στο επόμενο επεισόδιο!
Αντε βρε και εις ανώτερα !
Thursday, February 08, 2007
υποχωρώ
ναι, τελικά αυτή είναι η λύση...να κάνεις εσύ πίσω...να μπείς σε κατάσταση υστερίας και να αφήσεις τον άλλον να πάρει το παιχνίδι της ζωής στα χέρια του.
Και αν αποτύχει? και αν δεν μπορέσει να τα βγάλει πέρα και τον πάρει η μεγάλη χιονοστοιβάδα που λέγεται ζωή από κάτω? και αν φύγει, τρεξει και φύγει για να σωθεί?
Ας αποτύχει, ας συντριβεί, ας φύγει!
Αν αυτό πρέπει να γίνει, ας γίνει.....και που κρατάς τον άλλον από τα μαλλιά και δεν τον αφήνεις να τσακιστεί, τι νομίζεις ότι κάνεις? παρατείνεις την πτώση απλά μέχρι να σου μείνουν οι τούφες του στα χέρια και να τον δεις να χάνεται.
Κουράστηκα....τι λέξη και αυτή...τι πολυτέλεια να μπορείς να τη λές και να αφήνεσαι σε αυτήν...Πόσο καιρό έχω να νοιώσω αυτήν την πολυτέλεια? πόσο καιρό έχω να αφεθώ στην παραιτηση? πόσο πολύ το χρειάζομαι? Υποχωρώ λοιπόν....υποχωρώ και περιμένω....περιμένω το μεγάλο θαύμα που λέγεται ..άλλος έχει πια τα ηνία και όπου πάμε.....
Όπου και αν βγάλει αυτό! Χειρότερα από το τώρα δεν μπορεί να είναι...δε γίνεται να είναι ...καλύτερα? κανείς δεν ξέρει...ο χρόνος θα δείξει, πάντα αυτός δείχνει...και εμείς απλοί παρατηρητές του.
Και αν αποτύχει? και αν δεν μπορέσει να τα βγάλει πέρα και τον πάρει η μεγάλη χιονοστοιβάδα που λέγεται ζωή από κάτω? και αν φύγει, τρεξει και φύγει για να σωθεί?
Ας αποτύχει, ας συντριβεί, ας φύγει!
Αν αυτό πρέπει να γίνει, ας γίνει.....και που κρατάς τον άλλον από τα μαλλιά και δεν τον αφήνεις να τσακιστεί, τι νομίζεις ότι κάνεις? παρατείνεις την πτώση απλά μέχρι να σου μείνουν οι τούφες του στα χέρια και να τον δεις να χάνεται.
Κουράστηκα....τι λέξη και αυτή...τι πολυτέλεια να μπορείς να τη λές και να αφήνεσαι σε αυτήν...Πόσο καιρό έχω να νοιώσω αυτήν την πολυτέλεια? πόσο καιρό έχω να αφεθώ στην παραιτηση? πόσο πολύ το χρειάζομαι? Υποχωρώ λοιπόν....υποχωρώ και περιμένω....περιμένω το μεγάλο θαύμα που λέγεται ..άλλος έχει πια τα ηνία και όπου πάμε.....
Όπου και αν βγάλει αυτό! Χειρότερα από το τώρα δεν μπορεί να είναι...δε γίνεται να είναι ...καλύτερα? κανείς δεν ξέρει...ο χρόνος θα δείξει, πάντα αυτός δείχνει...και εμείς απλοί παρατηρητές του.
Tuesday, February 06, 2007
χ ά ο ς
Είναι κάτι μέρες που τίποτα, μα τίποτα δε φαίνεται σωστό. Κάθε σου λέξη, κάθε σου κίνηση φαίνεται λάθος, γιατί μπαίνεις κάτω από το μικροσκόπιο του καθενός και απλά τα βλέπεις όλα μέσα από τη δική του οπτική. Και φυσικά δε γίνεται να συμβιβάσεις τα ασυμβίβαστα και όλες οι πράξεις σου να είναι ακέραιες και αρεστές από όλους.
Ο ένας θεωρεί αυτό σωστό...ο άλλος το άλλο.....ο ένας πιστεύει αυτό...ο άλλος το άλλο....και κανείς δε συμφωνεί με κανέναν....και εσύ εκεί στη μέση της δίνης να προσπαθείς να βγάλεις άκρη....να προσπαθείς να συμβιβάσεις τα ασυμβίβαστα...΄γίνεται αυτό? δε γίνεται...πως να ειναι όλι ευχαριστημένοι? πως να συμβιβάσεις τα πάντα μεταξύ τους και να κάνεις αυτό που πρέπει ?
Λογικά θα πέσεις σε λάθη...λογικά θα πέσεις σε αντιφάσεις...λογικά θα μπερδευτείς.....λογικά θα σκουντουφλήσεις και θα πέσεις κάτω.....τι να πω...δεν ξέρω....ειλικρινά......χάος μέσα στο μυαλό μου...χάος και ποιος θα με ξεμπλέξει δεν ξέρω τελικά.....νοιώθω σαν να ακροβατώ σε ένα τεντωμένο σκοινί, το οποίο όπου ναναι θα με ρίξει κάτω....η ερώτηση είναι, τα πράγματα θα είναι πιο άσχημα μετά την πτώση ή ήδη είναι πολύ άσχημα τώρα, οπότε η πτώση θα είναι στην ουσία η λύτρωση?
Ο ένας θεωρεί αυτό σωστό...ο άλλος το άλλο.....ο ένας πιστεύει αυτό...ο άλλος το άλλο....και κανείς δε συμφωνεί με κανέναν....και εσύ εκεί στη μέση της δίνης να προσπαθείς να βγάλεις άκρη....να προσπαθείς να συμβιβάσεις τα ασυμβίβαστα...΄γίνεται αυτό? δε γίνεται...πως να ειναι όλι ευχαριστημένοι? πως να συμβιβάσεις τα πάντα μεταξύ τους και να κάνεις αυτό που πρέπει ?
Λογικά θα πέσεις σε λάθη...λογικά θα πέσεις σε αντιφάσεις...λογικά θα μπερδευτείς.....λογικά θα σκουντουφλήσεις και θα πέσεις κάτω.....τι να πω...δεν ξέρω....ειλικρινά......χάος μέσα στο μυαλό μου...χάος και ποιος θα με ξεμπλέξει δεν ξέρω τελικά.....νοιώθω σαν να ακροβατώ σε ένα τεντωμένο σκοινί, το οποίο όπου ναναι θα με ρίξει κάτω....η ερώτηση είναι, τα πράγματα θα είναι πιο άσχημα μετά την πτώση ή ήδη είναι πολύ άσχημα τώρα, οπότε η πτώση θα είναι στην ουσία η λύτρωση?
Subscribe to:
Posts (Atom)
