η χριστουγεννιάτικη γιορτή

Εχθές είχαμε τη χριστουγεννιάτικη γιορτή σου...
Η τελευταία χριστουγεννιάτικη γιορτή σαν νήπιο. Από του χρόνου δημοτικό...και ο Θεός Βοηθός...!
Μεγάλωσες τόσο πολύ....που ειναι εκείνο το ντροπαλό άγοράκι που κρυβόταν στην τελευταία σειρά για να μη φαίνεται? Που ειναι εκείνο το αγοράκι που σε όλη τη γιορτή με έψαχνε με το βλέμμα του για να βρει κουράγιο να συνεχίσει το ποιήμα του και να κάτσει στη σκηνή?
Αγάπη μου...έγινες αντράκι πια....πόσο δυνατά είπες το ποίημα σου...και πόσο πολύ μέ έψαξες...οχι για να παρεις κουράγιο ...αλλά για να μου δειξεις με περηφάνια ότι δεν ειχες ξεχάσει ούτε λέξη....Και την ώρα του τραγουδιού και του χορού...εκεί που ήσουνα στην πρώτη γραμμή και χόρευες και τραγουδούσες τόοοσο δυνατά και ήσουνα τόσο μα τόσο χαρούμενος και ευτυχισμένος....και χαμογελούσες και μου έγνεφες κάθε φορά που το βλέμμα σου έπεφτε πάνω μου....
Μωρό μου γλυκο...πόσο πολύ έχεις μεγαλώσει....και πόσο αξιόλογος γίνεσαι ....
Να είσαι πάντα καλά αγάπη μου! Γερός και δυνατός!